The Venetian

Lekker uitgeslapen vanmorgen, wat inhoudt dat we gewoon om 8.30 uur al bij het ontbijt beneden zijn. Weinig plek om te zitten en een beetje druk, maar een dief van je eigen portemenee als je niet even een jus dórange neemt en een heerlijke wafel, waarvan Finn overigens de helft lekker opeet (na zijn melkie uiteraard!). Daarna alle koffers en zooi naar beneden sjouwen en snel uitchecken. Het is hier nog steeds geen lekker weer en we zijn blij dat we weer naar het warme Vegas mogen.
Om 9.30 uur rijden we weer weg naar ons geliefde Vegas. Onderweg zien we nog de uitlopers van deGrand Canyon en het is zeker geen vervelende route. Het ziet er mooi uit hier. We komen ook regelmatig een stukje van route 66 tegen en dan kan je toch weer thuis vertellen dat je er gereden hebt...
Uiteindelijk komen we bij het plaatsje Kingman en is het tijd voor een heerlijk shakie van Carl's. Finn smikkelt natuurlijk lekker mee en is blij dat ie weer even spelen (en eten en drinken!) kan. We merken dat het hier alweer lekker warm is en dat voelt toch een stukje fijner als de kou en regen van Williams. We rijden snel weer verder.
Na een tijdje lopen we wat vertraging op door wegwerkzaamheden en krijg ik door dat we de route hebben die ons over de Hoover-Dam zal brengen. En ja hoor dit is het geval, we rijden er dwars overheen. En ondaks dat het natuurlijk vol is met touristen, hobbelen we er rustig overheen en kost het niet eens zo heel veel tijd, maar is het uitzicht natuurlijk wel leuk. Snel even wat foto's nemen en daarna door richting Vegas.
Al heel snel zien we de skyline van de Strip en het lijkt ons leuk om nog één keer er over heen te rijden. 10 min. later echter en 1 stoplicht verder vinden we het al te druk en rijd ik achter de Strip lang om zo bij The Venetian te komen en uiteraard rijdt dit wel allemaal door..
Vervolgens komen we al snel bij de venetian aan en moeten we goed kijken waar we naar binnen moeten. We komen in een inmens grote parkeergarage, waar we uiteraard een plekje zoeken zo dicht mogelijk bij de liften. En dit lukt gelukkig ook. Scheelt weer een stukje slepen met bagage. Dit is onze laatste stop dus alles mag uit de auto.
Nu is het nog zoeken naar de incheckbalie in dit grote hotel. Alles is omgeven met pracht en praal met Italiaanse invloeden. Na een kwartiertje zoeken vinden we de balie en zijn we vrij snel ingecheckt. We zijn de grote drukte voor gebleven. Nadat we onze sleutels hebben is het uiteraard weer goed zoeken naar de liften voor onze kamers op de 15e verdieping. Ook dit vonden we na even zoeken en er zat een heuse portier bij de liften die om onze sleutels vroeg, anders kwamen we echt niet boven...
Uiteindelijk maakten we de deur van onze kamer open en de gespannen verwachtingen werden volledig waargemaakt. Met open mond bewonderde we onze prachtige suite. 3 lcd tv's (zelfs 1 in de badkamer) een heerlijk groot bed. Een volledige woonkamer met eettafel en electrisch bedienbare rol- en overgordijnen.

Grand (wet) Canyon

Vandaag ging de rit van Page naar Williams via The Grand Canyon. De bedoeling was via the horseshoebend te rijden. Deze ligt net buiten Page, maar we hebben em gewoon totaal gemist. Niet opgelet dus. Ach... we hebben em 3 jaar geleden al gezien, dus we racen door naar het hoofddoel van vandaag: The Grand Canyon.

Tijdens de rit zien we al de beginselen en het is een imposant en groots landschap. Na 2 uurtjes komen we bij de afslag die ons langs al dat moois zal gaan leiden. De eerste 2 á 3 uitkijkpunten zijn echter gepacht aan indianen, en buiten het feit dat ze zo'n punt helemaal volgooien met kraampjes vol met indianen souvenirs (waar wij niks mee hebben!), willen ze ook nog dat je ervoor betaalt om er stil te mogen staan en van het uitkijkpunt genieten.... Dat doen we dus niet en we rijden door totdat we echt in het park zelf zijn!

In het park aangekomen eenmaal, kunenn we al snel de canyon echt gaan bekijken. Hoewel Bryce (kleineer maar kleurrijker en in onze ogen iets aparter) is dit toch ook zeer indrukwekkend. Wat ook indrukwekkend is zijn de enorme onweersbuien die in de verte naderen de Canyon in. Helaas lukt het ons niet om een mooie foto van de bliksem te maken. We rijden nog 3 á 4 uitkijkpunten af totdat we in Grand Canyon Village zijn. Daar doen we wat boodschapjes, maar de eerste druppels zijn dan al gevallen en er lijkt nog meer slecht weer op komst. De eerste en enige echte regenachtige dag deze vakantie.

We besluiten niet nog meer (van hetzelfde) te gaan bekijken en rijden door tot Williams. Onderweg echter wordt het weer steeds slechter en zwemmen met Finn zit er deze keer echt niet in, of we moeten gewoon lekker buiten gaan lopen... We blijven wat op de kamer en gaan daarna boodschappen doen en iets te eten halen. Lekkere pizza deze keer en Finn aan de spaghetti. Nog een filmpje kijken tot slot en morgen weer lekker naar Vegas, waar het wel lekker weer is.. De laatste 2 dagen komen eraan alweer...

Bryce on fire

Vanmorgen lekker op de kamer ontbeten en Leinie zelfs nog even in een soort van bubbeltjesbad geweest. Daarna weer het park in gereden om eens goed alles te bekijken. Even aan de gate gevraagd waarom gisteren en vandaag nu eigenlijk gratis waren, maar daar kregen we niet echt antwoord op. Die vraag zou snel beantwoord worden, want al vrij aan het begin was de weg afgesloten omdat een stuk verderop de boel in de hens stond... Jawel hoor.. daarom is het gratis natuurlijk. Toch nog een leuke wandeling omhoog gemaakt en daar zagen we verderop inderdaad behoorlijke rookwolken van de brand. Voor alle veligheid deden ze het park op ruime afstand al op slot. Erg jammer, maar gelukkig waren we in 2006 ook al geweest en hadden toen alles wel gezien.
Dan maar op tijd weer in de auto voor de rit van ongeveer 3 uurtjes naar Page. Het was weer lekker warm dus snel ingecheckt en lekker zwemmen met Finn. Het water was echt heerlijk en we leefden ons heerlijk uit in het water. Finn ging er wel drie keer in en bleef het leuk vinden.
Daarna op zoek naar ietrs te eten, maar dat viel niet mee op zondag in Page. Het werd uiteindelijk een paar broodjes en een kip van de Safeway en dat smaakte eigenlijk best lekker. Finn vond de kip ook heeeeel erg lekker..
Daarna toen Finn al sliep hebben we nog heerlijk 2 CSI-tjes gekeken (Ik anderhalf... slapie...) en gingen we ook slapen. Toch nog een leuke en lekkere dag, vooral voor Finn.

Bryce Canyon

Vandaag de lange, maar mooie rit naar Bryce Canyon. We hebben een hotel aan de poort van het park, dus als het meezit kunnen we vanavond al gaan genieten van de natuur. Altijd leuk na de hectiek van Vegas.
Het eerste stuk tot aan st. George gaat probleemloos. We tanken en eten er wat en kunnen snel weer verder. Alleen vermoed ik dat de tomtom met hele rare routes aan komt waaien. De bedoeling is door een stukje van Zion NP te rijden, maar als de afslag Zion komt dan stuurt de tomtom ons nog steeds rechtdoor... Uiteraard mis ik daardoor de afslag. Ik besluit verderop even te stoppen en dan maar de route via Cedar city te nemen. Deze moet ook mooi zijn. Vervolgens komt tegelijk met Cedar city ook de afslag Bryce Canyon NP en de tomtom blijft me maar rechtdoor sturen. Even verderop stoppen we en pakken we de laptop erbij om de goede route te vinden. We missen nog een keer de afslag, maar uiteindelijk hebben we dan de route naar Bryce gevonden. IK probeer ondertussen nog even de oude map van USA te activeren en prompt stuurt tommy me wel de goede kant uit... Daar koop je dan een nieuwe map voor...
Maar ok. half uur verloren, en we zijn uiteindelijk in de namiddag, na toch wel een mooie route bij ons hotel de Best Western Ruby's Inn gekomen. Dit lijkt wel een half dorp. Een campground, hotel, motel, verschillende gebouwen, winkeltjes, een zwembad en zelfs een tankstation. Snel ingecheckt en even lekker met Finn gespeeld op de kamer.
Daarna naar de subway gereden en 2 heerlijke broodjes laten maken die we gingen opeten in het park. We reden tot aan sunsetpoint en genoten van onze broodjes en het natuurschoon. Hier zou de zonsondergang goed te zien moeten zijn, maar het lag niet helemaal gunstig en de wolken gooiden ook wat roet in het eten. Maar wel was het een heerlijke temperatuur en werden we nog even verrast door een hert wat ineens uit de diepte omhoog kwam klimmen en weer het bos inliep.
Toen de zon helemaal weg was gingen we terug naar het hotel en doken ons mandje in. Morgen rustig aan want het is niet zo heel ver naar Page en eerst gaan we nog even het park in.

shop 'till u drop II

Moeilijk nachtje gehad. Finn werd nog een keer al dromend wakker (knufje en een kusje en weer slapie doen) en ik had wel wat last van het net iets te zachte bed. Op tijd weer wakker dus en we konden weer wat dingen ondernemen. Na even in de mall naast het hotel te hebben ontbeten, gingen we weer naar onze favoriete outlet mall. Ook deze keer konden we ons niet inhouden en kwamen we weer met de nodige spulletjes thuis. Dit keer meer voor ons zelf, maar ook ons kleine monster had weer wat mooie kleertjes gekregen.

Eenmaal terug in ons hotel besloten we lekker te gaan zwemmen met Finn. Aangekomen bij het zwembad echter, waande we ons in een een slechte versie van de Playboy Mansion. Het hele (te kleine!) bad vol met dames en heren met allemaal drank in de handen, keiharde dansmuziek en veel draaiende en bewegende heupen. Kortom geen bad om met een kind in te gaan zwemmen.. Eeven balen dus en terug naar de kamer en de wandelschoenen weer aangedaan. We besloten naar de MGM te lopen en daar wat te gaan eten bij het buffet. Nog even bij de leeuwen wezen kijken en daarna genoten van een heerlijk buffet. Alles hadden ze: garnalen, krab, steaks, spareribs, pasta, pizza en vele toetjes , fruit en ijs. Tussendoor zat Finn nog even helemaal onder een poepie, maar heerlijk gegeten.

Daarna met de monorail weer terug tot vlskbij het hotel en vanaf The Venetian nog gekeken naar een show bij de TI. Het was alweer 10 uur geweest dus tijd om te gaan slapen. Morgen de rit naar Bryce Canyon.

Vegas part II

Vanochtend stond de lange en saaie rit naar Vegas op het programma. Snel ontbeten en de weg maar weer op. Het eerste stuk was nog wel aardig. We zaten precies in de overgang van hoge bergen naar de woestijn. Voordeel was wel dat het rustig was op de weg en we goed konden door "blazen" met de auto.
En zo kwam het dat we 4 uurtjes later bij de incheck-balie van de TI (Treasure Island) stonden. Inchecken was zo gedaan en we konden op zoek naar de liften en onze kamer gaan bewonderen. En het was zeker een mooie kamer zeg. Weer heel ander volk hier als in het Excalibur. Hier veel meer jongeren en/of wat netter gekleed volk. In het Excalibur meer families en meer "gewone" mensen. Het casino zag er ook wat netter uit. Of beter gezegd, wat nieuwer.
Na aankomst en de bagage uitgeladen te hebben, gingen we naar het vliegveld, om eens na te vragen over de korte overstap die we volgende week hebben op Chigaco airport en om te kijken of we een kinderbedje kunnen regelen. De overtstap zou geen probleem moeten opleveren, omdat we door geen enkele controle meer hoeven en slecht een tiental meters naar de volgende gate hoeven te wandelen. OK, op hoop van zegen dan maar. Voor het kinderbedje moesten we bellen. Dat hebben we later gedaan en het verzoek is op papier gezet en we hopen dat dat goed komt.
Daarna waren we vlakbij de outlet mall, waar we bij het foodcourt nog even wat gingen eten en uiteraard weer met een paar mooie Nike's voor Finn weggingen en 2 shirtjes voor papa....
Na dit alles gaan we een stukje de strip op en komen we uit bij Ceasar's Palace en zijn prachtige winkelcentrum (ja zijn winkelcentrum en niet haar, want Ceasar was een man, nietwaar?). Nog meer winkels, en hele leuke!! Leinie ging op zoek naar haar verdwenen bh (verloren/gestolen in San Diego) die ze met veel pijn en moeite gevonden had bij Victoria Secret. EN jawel hoor, ze vondt em weer en dit keer nam ze er 2 mee. Uiteraard worden de vermiste waren (ook een Oakley zonnebril) opgegeven bij de verzekering. Ook ik vindt mijn winkel: Niketown! En een paar schoenen en slippers later vinden we het tijd om de strip weer op te gaan.
We gaan kijken bij de vulkaan uitbarsting van The Mirage
en pakken de fonteinen show van The Bellagio ook nog even mee.
Dan terug naar het hotel, waar de show met The Sirens op het punt staat van beginnen, maar wij pakken de zij-ingang en gaan met een hele moei Finn lekker naar bed. Morgen weer een dag Vegas.

Relaxen in Bishop

Vandaag de rit naar Bishop. De tomtom en alle andere routeplanners gaven een reistijd van bijna 5 uur aan... In werkelijkheid reden we gewoon met het verkeer mee en bleek dat je er zeker anderhalf uur vanaf reed. Dat scheelde dus enorm! De rit begon lekker, want meneer tom wilde me tot 3 keer aan toe over dezelfde afgesloten weg sturen. Uiteindelijk kwamen we na 10 min. rondcirkelen dan toch op de goede weg en verlieten we langs prachtige, hooggelegen wegen de bergen om uiteindelijk weer de (grote) hoogte in te gaan naar het wintersport stadje Mammoth Lakes. Hier gingen we lunchen. Het was weer prachtig weer, ondanks dat we ze hoog zaten liep de temperatuur weer op tot tegen de 30 graden. Na de lunch reden we door naar Bishop dat slechts een uurtje verder lag. Er waren genoeg winkeltjes en restaurantjes dus dat zou wel goedkomen. Bij het uitstappen van de auto merkten we ineens dat we nu laag zitten, want de temperatuur was nu zeker boven de 35 graden, maar gek genoeg wel aangenaam. Dus we gingen weer zwemmen. Maar eerst even boodschappen doen en zwempampers halen voor onze boef. Gisteren namelijk liet meneer even zijn "druk"kunsten zien in het water en waren we maar net op tijd....Dit water was wel weer erg fris, maar Finn liet zich niet tegenhouden. Dit zijn de momentjes dat ie spelen mag en hij ging er gewoon weer in. We lieten em lekker uitrazen en na een uurtje mocht ie weer opdrogen.

Omdat we een magnetron hadden warmden we wat magnetron maaltijden op als avondeten, maar daar hadden we niet genoeg aan, want Finn at de helft van ons eten op.... Dus moesten we even een toetje halen. We gingen natuurlijk voor een lekkere shake met slagroom van Carl's Jr.

De temperatuur was heerlijk nu en bij het openbare zwembadje vlak naast ons hotel was het nog gezellig druk. Ondertussen ging de zon onder en kleurde de rotsen mooi rood. We gingen daarna nog een uurtje bij een plaatselijke softbalwedstrijd kijken. Wat een heerlijk weer en wat een relaxte sfeer hier zeg. Goede keuze dat Bishop! Morgen weer vroeg op en de lange en warme rit naar Vegas.